Narodowe Czytanie „Kordiana”

Narodowe Czytanie „Kordiana”

Od 13 lat, z inicjatywy prezydenta Polski, odbywa się ogólnopolskie publiczne czytanie wybranej książki z kanonu klasyki polskiej. Narodowe Czytanie odbywa się w tysiącach miejsc w Polsce i na całym świecie. Akcja w tym roku odbywa się w 60 krajach, niemal na wszystkich kontynentach. W tym roku wybraną lekturą stał się „Kordian” Juliusza Słowackiego. Prezydent RP Andrzej Duda skierował okolicznościowy list, zachęcając do udziału w Narodowym Czytaniu właśnie „Kordiana” – „Chciałbym, aby w trakcie tej wspólnej lektury towarzyszyła nam refleksja nad Polską i polskim losem. Ale też nad aktualnością „Kordiana”. Bo dramat Słowackiego opowiada o walce Polaków z caratem, ale przecież można traktować go również jako opowieść o naszej współczesności. O tym, że wolność i niepodległość wymagają bezinteresownego poświęcenia i ciągłej gotowości do czynu. Że odpowiedzialność, konsekwencja i wola działania prowadzą do zwycięstwa, a niezdecydowanie, strach i złudzenia – do klęski” – zaznaczył Prezydent RP Andrzej Duda.

Cieszymy się, że wybór padł właśnie na „Kordiana”, gdyż utwór ten szczegółowo omówiliśmy na języku polskim w ubiegłym roku szkolnym. I to dzieło naprawdę nam się spodobało. Stąd na tej uroczystości, którą w Ogrodzie Saskim otworzyła Para Prezydencka, nie mogło zabraknąć także uczniów Kolegium św. Stanisława Kostki.

Przez cały czas trwania wydarzenia obecna była Para Prezydencka. Aktorzy w bardzo ciekawy i zabawny sposób interpretowali tekst Słowackiego. Istny majstersztyk! Akompaniament muzyczny był wspaniały, to był wprost raj dla uszu. Choć słońce grzało bardzo mocno, obsługa medyczna dbała, by każdy z uczestników zaopatrzony był w butelką wody. Para Prezydencka rozdawała autografy, można było też zrobić sobie pamiątkowe zdjęcia. Również z nami przeprowadzono wywiad na temat „Do czego Was porywa „Kordian”? Prezydent RP, Andrzej Duda, powiedział, że w przyszłym roku tematem będą „Treny”, „Fraszki” i „Pieśni” Jana Kochanowskiego. Już dziś wiemy, że również za rok nie może nas zabraknąć na tak wartościowym kulturalnie wydarzeniu.

Daria, Anastazja, Vita

„Oziornoje. Parafia Królowej Pokoju”

„Oziornoje. Parafia Królowej Pokoju”

Wakacyjnych szlaków ciąg dalszy…

Niezwykła jest historia pewnego miejsca w Kazachstanie… W rejonie Tainshin znajduje się niewielka wioska, Ozernoye, która znana jest z historii ratowania ludzi. Nazwa wsi pochodzi od jej historii powstania. Oziornoje, czyli jezioro – jednak nie ma tu żadnego jeziora. W pobliżu wioski znajduje się kotlina, która wypełnia się wyłącznie stopionymi wodami. Wszyscy mieszkańcy jednym głosem twierdzą, że nad kotliną nie ma innych źródeł, rzek, podziemnych wód.

Wieś została założona przez polskich zesłańców w 1936 roku, którzy wysiedleni z Polski przez NKWD trafili pod przymusem do Kazachstanu. Na stepie zamieszkały dziesiątki tysięcy Polaków, bez zbiornika z wodą… praktycznie czekała ich śmierć z głodu.

W czasie II wojny światowej panował ogromny głód, ludzie zaczęli błagać Boga o pomoc, wszyscy modlili się na różańcu. W święto Zwiastowania NMP, w 1941 roku wydarzył się cud, o który od dawna modlili się przesiedleńcy. Tego dnia kotlina obok wioski zaczęła wypełniać się wodą. Wkrótce przy wsi pojawiło się duże jezioro o średnicy ponad 5 kilometrów. Co więcej, w jeziorze było tak dużo ryb, że jedzenia nie brakowało nie tylko miejscowym mieszkańcom, ale także ludziom z okolicznych wiosek. Jak mówią starzy mieszkańcy Ozernego: „Mieliśmy na stołach ryby wszelkiego rodzaju — smażone, gotowane na parze, pieczone i nie było już wreszcie głodu”. 15 lat po cudzie jezioro nagle wyschło, niemal równocześnie ze zniesieniem statusu “specjalnych przesiedleńców” dla Polaków. A potem zbiornik napełnił się i wysechł jeszcze kilka razy.

W 1990 r. we wsi powstała parafia Matki Bożej Królowej Pokoju, która została poświęcona przez prymasa Polski, kardynała Józefa Glempa. Ustanowiono w niej Narodowe Sanktuarium Matki Bożej Królowej Pokoju, Matki Azji, którą ogłoszono patronką całego Kazachstanu. Świątynia dziś jest szczególnym miejscem kultu maryjnego w Kazachstanie. Na pobliskim wzgórzu postawiono krzyż, który jest pomnikiem martyrologii ofiar komunizmu w rejonie Tajynsza. Znajduje się tam także kamień pamiątkowy z napisem „Bogu – chwała, ludziom – pokój, męczennikom – Królestwo Boże, narodowi kazachskiemu – rozkwit”. We wsi stoi figura Matki Bożej Fatimskiej oraz figura Matki Bożej z rybami (przedstawiona z siecią pełną ryb, którą poświęcił papież Jan Paweł II).

Olga Biriukowa

DOFINANSOWANO ZE ŚRODKÓW KANCELARII SENATU RP

w Konkursie „SENAT POLONIA – 2024”

“Witajcie w domu – pobyt i edukacja kulturalna młodzieży polskiego pochodzenia ze wschodu uczącej się w LON Kolegium św. Stanisława Kostki w Warszawie”

Dofinansowanie: 180 000 zł

Całkowita wartość: 298 396 zł

umowa zawarta w lipcu 2024 r.

Repatriacja przez edukację- wsparcie Fundacji LOTTO

Repatriacja przez edukację- wsparcie Fundacji LOTTO

Celem projektu było zapewnienie wyżywienia dla 130 uczniów polskiego pochodzenia ze wschodu mieszkających w przyszkolnym internacie LON Kolegium Św. Stanisława Kostki.

Od września 2021 r. w przyszkolny internat zamieszkuje 130 uczniów polskiego pochodzenia ze wschodu, którzy rozpoczęli naukę w Liceum Polonijnym Kolegium Św. Stanisława Kostki w Warszawie. Młodzież pochodzi z 7 krajów byłego ZSRR: Kazachstan, Uzbekistan, Gruzja, Mołdawia, Białoruś, Ukraina, Rosja.

Fundacja “Dla Polonii” jest organizacja pożytku publicznego oraz organem prowadzącym LON Kolegium Św. St. Kostki.W ramach konkursu ofert na realizację zadania publicznego „Polonia i Polacy za granicą 2021” otrzymaliśmy dotację m.in. na wyżywienie naszych podopiecznych. Niestety ze względu na wzrost cen artykułów spożywczych środki te nie są wystarczające. Wsparcie Fundacji LOTTO pozwoliło nam pokryć część kosztów zakupu art. spożywczych sprzed ogłoszenia wyników wspomnianego konkursu.

Jesteśmy niezmiernie wdzięczni za pomoc, jaką okazali naszym podopiecznym!

Fundacja Lotto