Obchody świętowania Niepodległości rozpoczęliśmy od podziękowań Panu Bogu w kościele św. Kazimierza przy ul. Chełmskiej, do którego udaliśmy się w procesji, niosąc figurę patrona szkoły, obraz z wizerunkiem Boboli oraz flagi państwowe i Maryjną

Nasz kraj po 123. latach niewoli odzyskał upragnioną wolność. Zniewolili nas pod koniec XVIII wieku nasi sąsiedzi: Niemcy, Rosja i Monarchia Austriacka. Przez ponad 120 lat próbowali odebrać nam naszą tożsamość, zniszczyć naród, nasz język i kulturę. Ale my, Polacy przetrwaliśmy te straszne lata i w roku 1918 – 11 listopada, kiedy w Europie zakończyła się I wojna światowa – odzyskaliśmy upragnioną wolność. Nasz kraj powstał ponad 1000 lat temu – w X wieku, kiedy to przyjęliśmy religię chrześcijańską w 966 roku. Wiara i religia katolicka były z nami od zawsze. Były i są naszą siłą i nadzieją, tym, co określa naszą narodowość. Budowaliśmy nasze państwo – Polskę z Bogiem. Szczególnie umiłowaliśmy Maryję – Matkę Bożą. Jej opiece nasi przodkowie powierzali Polskę wielokrotnie. Razem z Nią wygrywaliśmy wielkie bitwy, razem z Nią trwaliśmy w niewoli i odzyskaliśmy wolność i razem z Nią nadal chcemy żyć! W Święto Niepodległości dziękujemy Bogu i Matce Bożej za wstawiennictwem dwóch wielkich świętych – św. Andrzeja Boboli – patrona Polski i wielkiego męczennika wiary oraz św. Stanisława Kostki – patrona naszej szkoły, przyjaciela młodzieży oraz patrona Polski. Chcemy podziękować za nasz kraj i prosić Boga o pokój i błogosławieństwo dla naszego narodu – Polski. W litaniach, w języku polskim, ukraińskim i rosyjskim prosimy o pokój na Ukrainie, Błogosławieństwo Boże dla Białorusi, Kazachstanu, Kirgistanu, Armenii, Uzbekistanu i Rosji.

„Boże, Rządco i Panie narodów, z ręki i karności Twojej racz nas nie wypuszczać, a za przyczyną Najświętszej Panny, Królowej naszej, błogosław Ojczyźnie naszej, by Tobie zawsze wierna, chwałę przyniosła Imieniu Twemu a syny swe wiodła ku szczęśliwości.” – również słowami z XVI w. Piotra Skargi modliła się społeczność liceum polonijnego, a także tekstem „Kantaty o pokoju”. Modlitwy przeplatane były wiązankami patriotycznymi w wykonaniu chóru szkolnego – „Pierwsza brygada”, „Piechota”, „Rozkwitały pąki białych róż”, „Wojenko, wojenko”, „Czerwone maki na Monte Cassino” czy „Żeby Polska” wybrzmiewały na ustach i w sercach uczestników obchodów Święta odzyskania Niepodległości.

Do powstańca

Pamiętaj: nie wolno ci zwątpić
w wolność, co przyjdzie, choćbyś padł.
Pamiętaj, że na ciebie patrzy
ogromny i zdumiony świat.

I wiedz, że krokiem w nędznym bucie
jak pomnik dziś w historię wrastasz.
I wiedz, że w sercu twoim bije
uparte serce tego miasta.

Choćby zawiodła wszelka pomoc,
choć przyjdą dni głodu i moru;
ostatniej stawki nie przegramy
– stawki naszego honoru.

Warszawa, około 30 sierpnia I944 r.
Stanisław Marczak “Dziennikarz”, “Juliusz Oborski” (1921-1987

Historia to jedna z pasji naszego Kolegium. Chcemy dzielić się nią z młodzieżą oraz uczyć poszanowania przodków i pamięci o nich, zwłaszcza o tych, którzy polegli za naszą wolność. Cieszymy się, że wielu naszych uczniów interesuje się historią Polski i chętnie uczestniczy w lekcjach na terenie różnych instytucji kultury, które przekazują wiedzę na temat czasów minionych. Tradycje te pielęgnowane są również w Muzeum Powstania Warszawskiego, gdzie można wysłuchać opowieści o wyjątkowych ludziach, ważnych wydarzeniach i obiektach, a przede wszystkim poznać kulisy największej bitwy miejskiej w dziejach Polski. Muzeum stanowi hołd wobec tych, którzy walczyli i ginęli za wolną Polskę i jej stolicę, pokazując następnym pokoleniom Polaków sens tamtych wydarzeń.

Serdecznie gratulujemy naszej uczennicy – Darii Shylei, która 26 października br. w siedzibie Menedżerskiej Akademii Nauk Stosowanych w Warszawie odebrała zaszczytna nagrodę – Stypendium Prezesa Rady Ministrów. Stypendium premiera otrzymują uczniowie, którzy w poprzednim roku szkolnym osiągnęli najwyższe wyniki w szkole. Brawo, Daria!!!

„Nie sposób sobie wyobrazić historii Rzeczpospolitej, jej kultury i tradycji, bez wielowiekowego wkładu w tę historię Ormian” – mówił prezydent Andrzej Duda w czasie spotkania z przedstawicielami społeczności ormiańskiej w Polsce. Kolegium św. Stanisława Kostki również jest blisko Ormian. Wśród naszej szkolnej społeczności nie brakuje uczniów oraz nauczycieli z Armenii. Zaprzyjaźniona Fundacja Armenian Foundation często gości w progach naszego liceum. Głównym działaniem realizowanym przez tę Fundację jest kultywowanie tradycji i dziedzictwa Ormian polskich. Ostatnie zajęcia jakie były przeprowadzone przez Fundację dla uczniów dotyczyły udziału Ormian w powstaniu styczniowym i innych historycznych wydarzeniach Rzeczpospolitej. Wykładowcy omówili przyczyny upadku Rzeczypospolitej na przestrzeni dziejów, sytuacje w okresie rozbiorów. Skupili się również na ubiorze żołnierzy walczących w powstaniu styczniowym, rodzaju broni oraz warunkach, w jakich przyszło im bronić ojczyzny. To było ważne i twórcze spotkanie. Czekamy na następne lekcje z historią „na żywo”.

Polski papież, Jan Paweł II w ciągu ponad 26 lat pontyfikatu wygłosił setki przemówień i opublikował dziesiątki tysięcy stron dokumentów. Opisywał najistotniejsze kwestie etyczne i społeczne, problemy z zakresu doktryny wiary i życia Kościoła. Wiele fragmentów papieskich przesłań przeszło do historii i kultury jako uniwersalne wskazówki, złote myśli i aforyzmy. Oto jak młodzież naszego Kolegium rozumie przesłanie Jana Pawła II:

„Nie wystarczy przekroczyć próg, trzeba iść w głąb. ” (JPII) Trzeba dążyć do swoich celów, pokonywać po drodze różnorakie trudności. Nawet, jeśli w połowie drogi nie ma już siły, nie można załamywać rąk, uważam, że papież miał na myśli to, że trzeba wiele pracować, by osiągać wyznaczone cele. (Maria z Białorusi)

„Dłonie są krajobrazem serca. ” (JPII) Myślę, że dłonie mogą być jak najbardziej krajobrazem serca, bo człowiek wykorzystuje je do swoich uczynków, zarówno dla innych, jak i dla siebie. Ręce mogą dzięki temu pokazać istotę naszego człowieczeństwa. (Artur, Kazachstan)

„Każde pokolenie powinno zdawać sobie sprawę, iż wolność nie polega na tym, żeby robić, co nam się żywnie podoba, ale na prawie do robienia tego, co należy. ” (JPII) Ja rozumiem te słowa jako powołanie do działań nie tylko, jakie nam się podobają, ale należy pamiętać także o tym, do czego jesteśmy zobowiązani. (Polina, Kazachstan)

„Nie żyje się, nie kocha się, nie umiera się – na próbę. ” (JPII) Żyjemy na świecie tylko jeden raz. Musimy korzystać z tego czasu, kochać to, co nam dano i robić wszystko na 100 %. (Hanna, Białoruś)

„Pragnienie, by żyć lepiej, nie jest niczym złym, ale błędem jest styl życia, który wyżej stawia dążenie do tego, by mieć aniżeli być, i chce więcej mieć, nie po to aby bardziej być, lecz by doznać w życiu najwięcej przyjemności. ” (JPII) Każdy z nas chce żyć lepiej i takie dążenie nie jest niczym nieprawidłowym, ale należy rozumieć, ze przede wszystkim musimy pamiętać o naszym człowieczeństwie. Nie wolno nam zapomnieć, kim jesteśmy. Pieniądze nie uczynią człowieka szczęśliwym, miłości tez nie poznamy dzięki nim. (Kamila, Kazachstan)

„Starajcie się odważnie dążyć do pełnej miary społeczeństwa. Wymagajcie od siebie, choćby inni od was nie wymagali! ” (JPII) Rozumiem to tak, że od siebie należy wymagać jak najwięcej . Inni nie będą martwić się czy stajemy się coraz lepsi, będą też tacy, na którym wręcz będzie zależało, byśmy nie rozwijali siebie i swojego człowieczeństwa. Musimy sami sobie udowadniać, że potrafimy więcej osiągać. Nikt nie pomoże nam w tym taj, jak my sami. (Maria, Ukraina)

„Nigdy nie jest tak, żeby człowiek, czyniąc dobrze drugiemu, tylko sam był dobroczyńcą. Jest równocześnie obdarowywany, obdarowany tym, co ten drugi przyjmuje z miłością. ” (JPII) Myślę,że tu chodzi o to, że nie tylko jest obdarowywany ten, który coś dostaje, ale człowiek, który czyni dobro także jest obdarowany. Doznaje ciepła na sercu i czuje się dobrze, bo przyczynił się do dobra innego człowieka. Dobro takie zawsze działa w dwie strony. (Liza, Kazachstan)

„Nie ma pokoju bez sprawiedliwości, nie ma sprawiedliwości bez przebaczenia” (JPII) Moim zdaniem, nie może być pokoju na świecie jeśli nie ma go między poszczególnymi ludźmi, jeśli ludzie nie są sprawiedliwi. Dobroć ludzka polega również na wzajemnym przebaczaniu. Należy również przebaczać, by nie pielęgnować złości w sobie. Taki stan również pomaga w byciu sprawiedliwym i w podtrzymywaniu pokoju na świecie. (Milana, Kazachstan)

„Praca ma dopomagać człowiekowi do tego, aby stawał się lepszym, duchowo dojrzalszym, bardziej odpowiedzialnym…” (JPII) Widzę w tym duży sens. Praca powinna zawsze motywować człowieka do działania, do życia. Powinna uszczęśliwiać, choć i tu możemy przechodzić trudne momenty. Jedno jest pewne, wszystkie te doświadczenia uczynią nas dojrzalszymi i bardziej odpowiedzialnymi. (Polina, Rosja)